Sergi Bültenleri

Rafael Lozano-Hemmer’in Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu’ndaki kinetik heykeli, University of Michigan Sanat Müzesi’nde 22 Nisan–30 Temmuz 2017 tarihleri arasında düzenlenen zaman odaklı sergide gösteriliyor

14 Nisan 2017 Cum

Kamera ve kaydettiği hareket arasındaki ilişkiyi inceleyen video sergisi “Hareketli İmge: Performans”, 24 Temmuz 2017’ye kadar görülebilir.

Kamera ve kaydettiği hareket arasındaki ilişkiyi inceleyen video sergisi “Moving Image: Performance”, 24 Temmuz 2017’ye kadar görülebilir.

Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu’ndan seçilmiş ve edimsel hareketten yola çıkan işlerden oluşan, birbirini tamamlayan iki sergi, 2017 Temmuz’una kadar Michigan Üniversitesi Sanat Müzesi’nde (UMMA) görülebilecek. 22 Nisan–30 Temmuz tarihleri arasında izlenebilecek olan Wavefunction, Subsculpture 9 (2007), Rafael Lozano Hemmer’in 20. yüzyılın ortalarında yaşamış tasarımcılar Charles ve Ray Eames’in işlerinden esinlenerek yarattığı bir kinetik heykel ve interaktif bir yerleştirme. Bu eser, Elena Kovylina, Kalliopi Lemos, Roman Signer ve Universal Everything’in dört videosundan oluşan ve 24 Temmuz 2017’ye kadar gösterimde kalan “Moving Image: Performance” sergisine eşlik ediyor. Sergi, bu sanatçıların, dijital görseller ve videoların da dahil olduğu dinamik teknolojileri, bu türü keşfe çıkabilmek adına nasıl kullandıklarını gözler önüne seriyor.

Her iki sergi de, dinamik teknolojilerin stratejileri yoluyla keşfedildiğinde yeni anlamlar kazanan geleneksel kategorileri—peyzaj, performans ve portre—temsil eden bir sergiler bütününün bir parçası olarak, Borusan Contemporary’nin Genel Sanat Direktörü ve UMMA’nın Medya Sanatı Yardımcı Direktörü Kathleen Forde tarafından düzenlendi.

Wavefunction, Subsculpture 9 (2007), Eames çiftinin 1948 tarihli bir tasarımından yola çıkıyor. Eser, bir kafes halinde düzenlenmiş, metal tabanlara oturtulmuş elektromekanik pistonlara bağlı, kalıba dökülerek hazırlanmış 42 plastik sandalyeden oluşuyor. Seyirciler sandalyelere yaklaştığında, denetim sistemi bulundukları yeri saptıyor ve en yakında bulunan sandalyeler pistonların yardımıyla hafifçe havaya kalkıyor. Yanlarındaki sandalyeler de bu hareketi devam ettiriyor. Hafifçe kalkan ve inen sandalyeler, dalga benzeri bir hareket yaratıyor. Pistonları kontrol eden yazılım akışkanlar dinamiğine dayanıyor; dolayısıyla ne kadar fazla ziyaretçi sandalyelere yaklaşırsa, ki bu sandalyelerin ikonik kıvrımları matematiksel olarak hesaplanarak tasarlanmış, sandalyelerin dalgalanması artıyor.

Forde, eserle ilgili olarak “Lozano-Hemmer, işlerinde mimari alan içindeki performansa duyduğu ilginin üzerine gidiyor. En önem verdiği şeylerden biri, sadece Subsculpture’da değil diğer işlerinde de olduğu gibi, kamusal katılım yaratmak ve insanların yerleştirmelerine verdiği tepkileri gözlemlemek” diyor.

“Moving Image: Performance” dört uluslararası sanatçının katılımıyla gerçekleşiyor. Birleşik Krallık-Almanya kökenli sanatçı Kalliopi Lemos, Dünyanın Merkezinde (2015) adlı işinde, kamerayı öznesinin çabalarının dinamik bir tanığı olarak kullanıyor. Bu özne, küresel bir kafeste mahsur kalmış gibi görünen, mücadele ile koreografi arasında gidip gelen hareketler yapan bir kadın. Buna karşılık, İsviçreli sanatçı Roman Signer’in 56 Kleine Helikopter (2008) çalışmasında, kamera oyuncak helikopterlerin mizahi ve kaotik hareketlerinin durağan bir gözlemcisi. Rus-Fransız sanatçı Elena Kovylina’nın Equality (2014) adlı çalışmasında kamera, çağdaş Rus kültüründeki eşitlik sorularına göndermede bulunan bir insanlar ve sahne bütünüyle işbirliğine giriyor. Birleşik Krallıklı sanat ve tasarım kolektifi Universal Everything’in Presence 4 (2013) adlı işinde hareket sanallaştıkça kamera etkisini kaybediyor, canlı kaydedilmiş bir dans dijital bir soyutlamaya dönüşüyor.

“Özünde, bu işler hareketli imgenin nasıl davrandığını inceliyor; biz seyircilerin bunu nasıl tükettiğini, ve hareketli imgenin kullanımının, biz seyircilerin işin içeriği ve anlamını nasıl anladığımıza olan etkisine odaklanıyor. Dört sanatçının dördü de kamera aracılığıyla bir hareket sunmakla kalmayıp sanatlarında kullandıkları aygıtların nasıl çalıştığına dair birer argüman sunuyor. Videolarda gördüğümüz performans, dans ve hareket, seyirciler için aynı şeyleri günlük hayatlarında görmelerinin yapacağı etkiden çok daha farklı deneyimler yaratıyor. Bunun yerine, zaman bazlı davranışla, benzersiz bir şekilde aracılık ve manipüle edilen bir ilişki kuruyorlar.”

“Hareketli İmge: Portre (29 Temmuz–26 Kasım 2017), Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu’ndan eserlerle oluşturulan sergiler dizisinin son halkası olacak. Geleneksel portre anlayışına çağdaş bir yorum getirecek olan sergide, Hannu Karjalainen, Daniel Rozin ve Marina Zurkow’un eserleri yer alacak.

Rafael Lozano-Hemmer Hakkında

Rafael Lozano-Hemmer 1967’de Mexico City’de doğdu. 1989’da Montreal’deki Concordia Üniversitesi’nin Kimya Bölümü’nü bitirdi. Büyük boyutlu interaktif yerleştirmeleri, Abu Dhabi Guggenheim’ın 2015’teki açılış öncesi sergisi, 2010’daki Vancouver Kış Olimpiyatları, Mexico City’de bulunan ve 2008’de açılan Tlatelolco Öğrenci Katliamı Anıtı ve 2003’te Fransa’nın Lyon kentinde gerçekleşen Birleşmiş Milletler Dünya Şehirler Zirvesi’nde sergilendi. Yakın zamanda San Francisco Museum of Modern Art, Mexico City’deki Museo Universitario Arte Conteporaneo ve Sydney’deki Museum of Contemporary Art gibi kurumlarda kişisel sergiler açtı. Lozano-Hemmer aynı zamanda, 2007’deki kişisel sergisiyle Meksika’yı Venedik Bienali’nde resmen temsil eden ilk sanatçı.

Borusan Contemporary

Borusan Contemporary, Borusan Çağdaş Sanat Koleksiyonu’ndan beslenerek, sergi, etkinlik ve eğitimler düzenleyen, özel üretim işler ve mekâna özgü yerleştirmelere alan açan çok platformlu bir program. Bu etkinlikler, zaman, ışık, teknoloji, video ve yazılım gibi yeni medya ile çalışan sanatçılara odaklanmasıyla öne çıkıyor. Program genel olarak İstanbul’daki Perili Köşk’te Borusan Holding’in merkez vinasının içinde varlığını sürdürüyor ve bu şekilde ofis ortamında yaratılmış eşsiz bir müze haline geliyor. Galeriler, ofisler, kafe, Borusan ArtStore ve muhteşem bir Boğaz manzarasına sahip teraslar da dahil olmak üzere tüm bina, hafta sonları herkes tarafından ziyaret edilebiliyor.

www.borusancontemporary.com

Michigan Üniversitesi Sanat Müzesi, Ann Arbor, Michigan

ABD’nin önde gelen üniversite müzelerinden biri olan UMMA 1856’da kuruldu ve bugünkü yerine 1910’da taşındı; Frankel Ailesi Kanadı ise müzeye 2009’da eklendi. Afrika, Amerika, Asya, Avrupa, Ortadoğu sanatı, modern ve çağdaş dönemlere uzanan baskılar, desenler ve fotoğraflardan oluşan koleksiyon farklı kültürler, dönemler ve teknikleri kapsayan 21 binin üzerinde nesneden oluşuyor. Whistler ve Picasso’dan Nevelson ve Gates’e uzanan yapıtlar; Çin ve Japon resimleri ile seramikleri ve Orta Afrika heykelleri, Kuzey Amerika coğrafyasındaki en nadir parçalar arasında gösteriliyor. UMMA’nın koleksiyonu özel sergiler, galeri enstalasyonları ve yenilikçi sunum stratejileri ve programlarıyla sunuluyor. ABD’deki en eski üniversite müzelerinden biri olan UMMA, Michigan Üniversitesi ve Ann Arbor bölgesinde kültürel anlayışın katalizörü olarak bir işlev görüyor ve dünyanın dört bir yanındaki akademisyenler ve sanatseverlerin bizzat ya da internet üzerinden ziyaret etmekten mutluluk duyduğu bir seçenek olarak öne çıkıyor. Müzeye giriş ücretsiz.

www.umma.umich.edu

Görseller (yukarıdan aşağıya)

Rafael Lozano-Hemmer, Wavefunction, Subsculpture 9, 2007, 42 Eames sandalyesi, motorlar, bilgisayar merkezli izleme sistemi, Ed. 3/3 + 1 AP.
Antimodular Research’ün izniyle.

Universal Everything, Presence 4, 2013, iki kanallı video, stereo ses, 2’, Ed. 1/6.
Borusan Contemporary’nin izniyle.

Kalliopi Lemos, At the Centre of the World, 2015, 16 mm sealing siyah-beyaz film, 8’29”, Ed. 1/5.
Sanatçının ve Gazelli Art House’un izniyle.